Daniel Tobey:Isang Disyembreng Alaala - Unang Bahagi

"Tuloy ba tayo mamya?"

"Oo. Sige. Pupunta ako."

"Anong oras tayo magkikita?"

"Hintayin mo ako ng mga bandang alas dyes."

"Sige. Tamang-tama yan. Doon ka na lang sa bahay manananghalian."

Unang linggo ng Disyembre taong 2005. Unang pagkikita namin ni "Daniel Tobey." Naganap ang aming mga unang pagkakilala sa isa't-isa bandang huling linggo ng Nobyembre ng taong ding iyon at nakakabiglang isipin na magkikita agad kami ng sumunod na linggo.

Nakakabilis ng tibok ng puso at kakaibang excitement ang naramdaman ko ng gusto din nyang makipagkita sa akin. Sa totoo lang, nakita ko na sya sa webcam kaso lang simbilis ng rumaragasang sasakyan ang pagdaan ng kanyang muksa sa cam kaya di ko rin sya namukhaan maige. Pero sa likod noon, di rin akong nag atubili na kitain sya.

Medyo huli na syang dumating. Mga 30 minutong huli sa takda naming usapan. Naintindihan ko naman kung bakit sya late kasi galing pa sya ng Laguna. Nakakatuwang isipin na lumuwas pa sya ng Maynila para makipagkita sa akin at talagang sincere nga sya. Nagkita kami sa Galeria sa tapat ng Ministop.

Galing ako sa loob ng National Bookstore kung saan naghahagilap ng mabasa para di ako maiinip sa pag-antay sa kanya. Pagkatapos ng kalahating oras ay dumating na sya. Nakatayo sya sa harap ng Ministop, kulay yellow ang t-shirt. Di naman sya maporma, katulad sya ng mga kabataan ngayon na shirt, maong pants, at sneakers ang nakagawiang suotin. Medyo angat sa patpatin ang kanyang katawan, ung me laman naman. Hehe

Ng masilayan ko ang kanyang mukha, napa "wow" ako sa isip ko. Kung napanood nyo sa Bryan Termulo ng Pinoy Pop Superstar Year 3 noong naging weekly contestant pa lang sya, aakalain mong magkapatid sila. Kung gaano kapayat si Bryang noong panahon na iyon ay ganon na ganon ang katawan nya.

Maganda ang tindig (sa susunod nyo na malalaman kung bakit), pag tumingin ay nakakatunaw, at pag ngumiti, tumitindi lalo ang sex appeal. Ang ganda nyang ngumiti. Bumibilog ang mga pisngi tuwing sya ay ngumingiti. Pareho kaming maputi. Yon nga lang, mas matangkad sya ng 3 pulgada sa akin.

"Ako si ......."

"Tobey."

Nagkamayan kami. Malambot ang kamay. Sarap pisilin.

"Eto ako, di kagwapuhan. Baka magbago isip mo, ok lang sa akin."

"Di po ako tumitingin doon."

Medyo me nabanaag akong liwanag.

"Paano na? Saan mo gustong pumunta? Kain kaya muna tayo?"

"Sabi mo isasama mo ako sa inyo. E di doon na lang tayo."

"Sigurado ka?"

"Oo naman."

Daig ko pang nanalo ng jackpot sa lotto.